Column: Wanneer ben ik nou mezelf?

zondag 1 september 2013 |





Tegenwoordig hoor je het overal: Wees jezelf. Be who you are. Je moet jezelf zijn, waar je ook bent. Ik zeg niet dat ik er niet mee eens ben, maar soms is het zo vaag. Heel veel mensen zeggen het, terwijl ze niet eens zo goed weten wat ze zeggen. Ik bedoel: Wanneer ben je jezelf? En wie ben je dan? Ik kan wel zeggen dat ik mezelf ben, maar wat ik daarmee precies wil zeggen?

Veel mensen zeggen dat tegenwoordig heel weinig mensen meer zichzelf zijn. Soms ben ik het daar wel mee eens. Als ik iemand ken als een heel aardig meisje - een voorbeeld maar hoor - dat zich bij haar nieuwe vrienden ineens stoer gedraagt en anderen pest, zou ik dat raar vinden. Onder druk van anderen gebeuren rare dingen. En deze dingen komen best wel eens voor. Ik denk dat je dan over een ander kan zeggen (of nou ja, denken): Zij is niet zichzelf, ze zou zichzelf moeten zijn en er voor op moeten komen dat ze niet zoals die anderen is. Je kunt best met mensen omgaan die zich anders gedragen dan jij, maar jij hoeft ze toch niet na te doen? 


Maar... Jezelf zijn blijft een raar iets. Ik ben op school anders dan thuis. Dat is gewoon zo. Op school ben ik een harde werker, en niet de grappenmaker of de drukste van de klas. Gewoon een meisje dat haar best doet, wel een mening heeft maar niet het hoogste woord. Dat wil ik ook absoluut niet hebben, haha. Ik ben thuis best anders. Dan doe ik gekker, ben ik drukker en doe ik andere dingen. Op school praat ik met vriendinnen over school, fashion en meidendingen, thuis ga ik het liefst bloggen/schrijven/zingen in mijn vrije tijd. 



Waar dit door komt? Gewoon de plek waar ik ben, en met wie ik ben. En wanneer ben ik dan mezelf? Als ik thuis, bij vriendinnen of op school ben? Als mijn zusje een dagje mee zou lopen terwijl ik op school ben zouden ze kunnen zeggen: 'Je bent anders!' of: 'Je bent niet jezelf!' Maar dat ben ik wel. Ik geloof dat iedereen meerdere versies van zichzelf heeft, meerdere zelven. Nu valt het bij mij eigenlijk nog wel mee dat ik op de ene plek anders ben dan op de andere, maar denk aan die lolbroek uit jouw klas: Misschien heeft hij thuis helemaal niet zo'n grote mond en is hij heel kalm, beleefd en makkelijk. You never know! 


Veel meisjes en ook jongens zouden dit kunnen herkennen. Op school ben jij serieus en stil, maar thuis en bij je vriendinnen uit jij je mening en ben je drukker. Dat kan. Dat is wie je bent, die meerdere versies van jezelf. Ze maken je tot één 'ik'. Wanneer ben je dan niet jezelf? Want het wordt heel vaak gezegd, dat mensen niet zichzelf zijn. Je bent niet jezelf als je je gedraagt zoals je je diep vanbinnen niet wil gedragen, maar het doet voor andere mensen zodat zij jou leuk vinden. Om weer terug te komen op dat voorbeeld over het meisje dat anderen pest omdat haar vrienden dat ook doen: Zij wil alleen in de smaak vallen bij die mensen en is zichzelf niet. Wanneer je gewoon je eigen ding doet en niet nadenkt over wat mensen nou van je vinden, ben je jezelf. Laten we het daarop houden, of zou jij 'jezelf zijn' anders beschrijven? 

Maak je niet te druk over wie je wanneer of waar bent. Doe gewoon wat je leuk vindt, dan ben je al jezelf, en trek je zeker niet te veel aan van anderen! Liefs, Luna

16 opmerkingen:

Je kunt reageren met je Google- of Wordpress account, naam (en optioneel: website), of anoniem. Dankjewel voor je reactie! ♥

  1. Goed geschreven! Echt een heel inspirerend artikel :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed geschreven. Het klopt wel wat je zegt, dat de meerdere 'jij's' die je bent, je tot een persoon maken, jezelf. In de 1ste & 2de vond ik niet echt dat ik mezelf was, of eigenlijk kon zijn. Maar dat kwam denk ik door de klas, vond het zelf niet zo'n leuke klas. In de derde kregen we andere klassen en nu heb ik wel dat ik gewoon mezelf ben in de klas :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een goed artikel! Ik ben volgens mij altijd wel mezelf. Met vriendinnen wat drukker dan thuis maar dat kan je niet echt vergelijken volgens mij;) Ik vind dat je gewoon jezelf bent als je je niet anders gedraagt hoe jij je eigenlijk wilt gedragen. Goed artikel:)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goede tip Luna :) zo is het inderdaad! Ik ben over het algemeen wel heel erg mezelf, soms pas ik mezelf wel een beetje aan aan andere om dat dat op dat moment het beste is om te doen. Om bijvoorbeeld conflicten te vermijden. Maar ze moeten me maar accepteren hoe ik ben hoor :)
    Liefs, Demi

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Super goed geschreven en heel erg herkenbaar! xx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Goed geschreven en erg herkenbaar! Er zijn inderdaad meerdere versies van jezelf, daar ben ik het helemaal mee eens. Ik voel me vooral mezelf op momenten dat ik zelf beslissingen maak waar ik 100% achter sta en wanneer ik dingen doe omdat IK het graag wil, niet omdat iemand anders zeg dat ik het moet doen. En natuurlijk ook als ik niet het idee hebt dat ik mezelf anders voor moet doen dan ik eigenlijk ben. :)

    Liefs,
    Adriënne

    PS: Ik zou het leuk vinden om vaker van dit soort artikelen te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel mooi geschreven Luna!
    En inderdaad, ik twijfel ook wel eens over wanneer iemand nou echt zichzelf is.
    Ik ben namelijk ook heel anders thuis dan op school, precies zoals jij het hier boven beschrijft.
    Eigenlijk best raar, maar wel waar raar, als je snapt wat ik bedoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Leuk geschreven! Ik heb er nooit echt zo bij stil gestaan, maar idd, ik ben wel anders op verschillende plekken. Op werk bijvoorbeeld. Leuk artikel!
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Goed geschreven Luun!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik ben het helemaal eens dat iedereen meerdere kanten van zich zelf hebben. In de 3e-4e had ik geen leuke klas en was ik daardoor ik ook niet mezelf.. maar ik was ook mezelf aan het ontwikkelen. Vorige jaar kreeg ik een nieuwe klas op het MBO en ik zat allemaal bij nieuwe mensen en ik was mezelf en voelde me ook heel erg fijn. Maar toch ben ik op school was stiller dan thuis.. thuis ben ik altijd gek aan het doen, praat ik super veel en ben ik best negatief (terwijl ik dat op school mijn negativiteit niet uit)En op stage ben ik ook weer anders haha ;) en op m'n werk ook .. dat komt doordat je daar met mensen werkt die eigenlijk van het werk al verstand hebben en daar pas ik me daar bij aan ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Leuk geschreven en zeker super interessant onderwerp! Great job!
    With love,

    Joy
    justlikesushi.com

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Echt een heel goed artikel Luna! Ik ben ook anders op school dan met mijn vrienden en thuis. Gelukkig accepteren mn vrienden me volkomen en kan ik gewoon mezelf zijn jeujj :D

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Helemaal waar! Ik heb hetzelfde als Janne, toen ik een beetje mn plekje in de klas gevonden had werd ik ook steeds meer mezelf. Het kwam ook doordat ik steeds zelfverzekerder werd, het maakt me nu veeel minder uit wat andere mensen van me denken dan bijvoorbeeld 3 jaar geleden. Gelukkig maar. Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen