Column: Wanneer ben ik nou mezelf?

Tegenwoordig hoor je het overal: Wees jezelf. Be who you are. Je moet jezelf zijn, waar je ook bent. Ik zeg niet dat ik er niet mee eens ben, maar soms is het zo vaag. Heel veel mensen zeggen het, terwijl ze niet eens zo goed weten wat ze zeggen. Ik bedoel: Wanneer ben je jezelf? En wie ben je dan? Ik kan wel zeggen dat ik mezelf ben, maar wat ik daarmee precies wil zeggen?

Veel mensen zeggen dat tegenwoordig heel weinig mensen meer zichzelf zijn. Soms ben ik het daar wel mee eens. Als ik iemand ken als een heel aardig meisje - een voorbeeld maar hoor - dat zich bij haar nieuwe vrienden ineens stoer gedraagt en anderen pest, zou ik dat raar vinden. Onder druk van anderen gebeuren rare dingen. En deze dingen komen best wel eens voor. Ik denk dat je dan over een ander kan zeggen (of nou ja, denken): Zij is niet zichzelf, ze zou zichzelf moeten zijn en er voor op moeten komen dat ze niet zoals die anderen is. Je kunt best met mensen omgaan die zich anders gedragen dan jij, maar jij hoeft ze toch niet na te doen? 

Maar... Jezelf zijn blijft een raar iets. Ik ben op school anders dan thuis. Dat is gewoon zo. Op school ben ik een harde werker, en niet de grappenmaker of de drukste van de klas. Gewoon een meisje dat haar best doet, wel een mening heeft maar niet het hoogste woord. Dat wil ik ook absoluut niet hebben, haha. Ik ben thuis best anders. Dan doe ik gekker, ben ik drukker en doe ik andere dingen. Op school praat ik met vriendinnen over school, fashion en meidendingen, thuis ga ik het liefst bloggen/schrijven/zingen in mijn vrije tijd. 

Waar dit door komt? Gewoon de plek waar ik ben, en met wie ik ben. En wanneer ben ik dan mezelf? Als ik thuis, bij vriendinnen of op school ben? Als mijn zusje een dagje mee zou lopen terwijl ik op school ben zouden ze kunnen zeggen: 'Je bent anders!' of: 'Je bent niet jezelf!' Maar dat ben ik wel. Ik geloof dat iedereen meerdere versies van zichzelf heeft, meerdere zelven. Nu valt het bij mij eigenlijk nog wel mee dat ik op de ene plek anders ben dan op de andere, maar denk aan die lolbroek uit jouw klas: Misschien heeft hij thuis helemaal niet zo'n grote mond en is hij heel kalm, beleefd en makkelijk. You never know! 

Veel meisjes en ook jongens zouden dit kunnen herkennen. Op school ben jij serieus en stil, maar thuis en bij je vriendinnen uit jij je mening en ben je drukker. Dat kan. Dat is wie je bent, die meerdere versies van jezelf. Ze maken je tot één 'ik'. Wanneer ben je dan niet jezelf? Want het wordt heel vaak gezegd, dat mensen niet zichzelf zijn. Je bent niet jezelf als je je gedraagt zoals je je diep vanbinnen niet wil gedragen, maar het doet voor andere mensen zodat zij jou leuk vinden. Om weer terug te komen op dat voorbeeld over het meisje dat anderen pest omdat haar vrienden dat ook doen: Zij wil alleen in de smaak vallen bij die mensen en is zichzelf niet. Wanneer je gewoon je eigen ding doet en niet nadenkt over wat mensen nou van je vinden, ben je jezelf. Laten we het daarop houden, of zou jij 'jezelf zijn' anders beschrijven? 

Maak je niet te druk over wie je wanneer of waar bent. Doe gewoon wat je leuk vindt, dan ben je al jezelf, en trek je zeker niet te veel aan van anderen! Liefs, Luna